Σε ηλικία επτά ετών αρχίζει τα μαθήματα πιάνου και έχει ως είδωλό του, θέλοντας να του μοιάσει, τον μεγάλο blues πιανίστα, Jimmy McGriff.
Στα δεκαοκτώ του, όμως, αφιερώθηκε αποκλειστικά στην κιθάρα και αρχίζει να συχνάζει στα διάφορα στέκια του Houston, για να ακούσει μουσικούς, όπως οι Clarence Gatemouth Brown, John Lee Hooker, T-Bone Walker και Lightnin’ Hopkins.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '50, ο Colins συγκαταλέγεται στους μουσικούς που εμφανίζονται στα διάφορα κλαμπ, στην μεγαλύτερη πόλη στο Τέξας. Η δεκαμελής μπάντα του, ονομάζεται The Rhythm Rockers και το 1958 κυκλοφορεί με την ετικέτα "Kangaroo", την πρώτη τους επιτυχία, με τίτλο "The Freeze". Ακολουθούν μια σειρά ορχηστρικά κομμάτια, όπως τα "Sno-Cone", "Icy Blue", και "Don’t Lose Your Cool". Αυτό έκανε τον Collins γνωστό, αλλά σε τοπικό επίπεδο. Η μεγάλη αναγνώριση ήρθε το 1962, όταν το τραγούδι του, "Frosty" πούλησε ένα εκατομμύριο αντίτυπα και το οποίο παρέμεινε όλα τα χρόνια η κινητήριος δύναμη του ρεπερτορίου του. Για το παίξιμο του Collins, ένα δυναμικό στυλ που κάνει τις χορδές να πάλλονται άγρια, εξέφρασε το θαυμασμό του, αρκετές φορές ο Jimi Hendrix.
Τη δεκαετία του ’60, ο Collins συνεχίζει να είναι ένας μουσικός, που κάνει μικρές περιοδείες, συνήθως τα Σαββατοκύριακα, ώστε να εξασφαλίζει ένα ασφαλές εισόδημα. Το 1968, όμως, ο Bob Hite, μέλος των Canned Heat, ζήτησε από τον Albert Collins να ακολουθήσει τις περιοδείες των Allman Brothers, με την μπάντα του, (The Icebreakers). Η πρόταση έγινε δεκτή κι έτσι, από κείνη τη μέρα, ο Τεξανός κιθαρίστας και οι μουσικοί του, βρίσκονται μονίμως σε περιοδεία.
Το σημείο καμπής, στην καριέρα του, έρχεται το 1977, όταν υπέγραψε συμβόλαιο με την δισκογραφική εταιρία "Alligator Records" στην οποία ηχογραφεί έξι δίσκους με μεγάλη επιτυχία: "Ice Pickin’" (1978), "Live in Japan", "Don’t Lose Your Cool", "Frozen Alive", "Frostbite e Ice Pickin’" (1986).
Είμαστε στις αρχές της δεκαετίας του '80 και το ενδιαφέρον για τους μουσικούς, όπως οι Steve Ray Vaughan, Robert Cray, The Fabulous Thunderbirds και, φυσικά, τον ίδιο τον Albert Collins, ξυπνά μια νέα άνοιξη για το blues, που τέθηκε στο περιθώριο τη δεκαετία του '70, αφ’ ενός με την άφιξη του rock κινήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες, με συγκροτήματα, όπως οι Led Zeppelin, Deep Purple, Pink Floyd, και ACDC, αφ’ εταίρου με την έκρηξη της funk μουσικής. Αυτή η δεύτερη blues αναγέννηση, στην καριέρα του Collins, που θεωρείται πια, ένας από τους καλύτερους blues μουσικούς στον κόσμο, καταλήγει στη υπογραφή ενός νέου συμβολαίου με την "Pointblank Records" στη δεκαετία του '90. Δυστυχώς, η μουσική πορεία του Collins δεν θα συνεχιστεί για πολύ· μετά από μια συναυλία στην Ελβετία στο τέλος Ιουλίου του 1993, αισθάνεται άρρωστος και αναγκάζεται να επιστρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες, ακυρώνοντας κάποιες ευρωπαϊκές εμφανίσεις. Κατά την επιστροφή στο σπίτι, οι γιατροί διέγνωσαν, ότι ο καρκίνος του ήπατος, έχει προχωρήσει και του μένουν λίγοι μήνες ζωής. Το σοκ ήταν τεράστιο. Όταν ο Albert Collins έδινε τις τελευταίες δύο συναυλίες του (Peoria και Rockford του Illinois), ήξερε ότι πέθαινε. Από εκείνες τις ημέρες, ο παραγωγός Dick Shurman θυμάται: "Λίγα λεπτά πριν από τη συναυλία της Peoria μου είπε «νιώθω σαν να είμαι καταδικασμένος σε ηλεκτρική καρέκλα· στη συνέχεια ανέβηκε στη σκηνή και έδωσε τον καλύτερο εαυτό του. Ήταν συγκινητικό να τον βλέπεις να παίζει στη σκηνή".
Κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του, ο Collins έκανε πάντα θετικές σκέψεις και απέτρεπε τους άλλους απ’ να τον λυπούνται για τον πόνο του, ευχαριστώντας τον Θεό για το ταλέντο που του είχα δώσει, ώστε να μπορεί να μοιράζεται με τους ανθρώπους, αισθήματα και συναισθήματα, μέσω της μουσικής.
Ο John Boncimino, ο παραγωγός του, που ήταν μαζί του τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, θυμάται: "Πήγα να τον βρω στο σπίτι του, στο Λας Βέγκας, λίγες μέρες πριν πεθάνει· έπαιξε, στο δωμάτιο την Telecaster του με ένα μικρό ενισχυτή και τα μάτια του γέμισαν με χαρά και γαλήνη".
Ο Collins ήταν μία από τις μεγαλύτερες μορφές της blues, έχοντας δημιουργήσει έναν ήχο, που κανείς δεν έχει καταφέρει να πλησιάσει.
Πέθανε, στις 24 Σεπτεμβρίου 1993, σε ηλικία 61 ετών…
ΠΗΓΗ: http://www.bluessummit.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου