Η ενασχόλησή του με την μουσική ξεκίνησε σε πολύ μικρή ηλικία όταν έμαθε στον εαυτό του να παίζει πιάνο.
Ο Tom ξεκίνησε μέσα από το συγκρότημα "The System", παίζοντας RnB και Soul μουσική ενώ παράλληλα με το σχολείο έκανε διάφορες δοκιμαστικές δουλειές μέχρι να υπογράψει το πρώτο του δισκογραφικό συμβόλαιο με την δισκογραφική "Asylum Records", το 1972. μετά από πολλές προσπάθειες με άλλες δισκογραφικές. Ο δίσκος αν και κέρδισε τους κριτικούς δεν κατάφερε να κάνει τον Tom διάσημο αλλά ούτε και τα τραγούδια του γνωστά στο ευρύ κοινό. Μάλιστα, η πρώτη επιτυχία των κομματιών του ήρθε όταν τραγουδήθηκαν από άλλους καλλιτέχνες.
Συνέχισε την καριέρα του, ανοίγοντας τις συναυλίες των Charlie Rich, "Martha and the Vandellas" και Frank Zappa και έτσι κατάφερε να συγκεντρώσει το δικό του πιστό κοινό. Το άλμπουμ του με τίτλο "The Heart Of Saturday Night", κυκλοφόρησε το 1974 και έκανε μεγάλη αίσθηση με το τραγούδι "(Looking for ) The Heart Of Saturday Night". Ένα άλμπουμ που από τον ίδιο χαρακτηρίστηκε ως οι πολλαπλές πλευρές στην αναζήτηση του Σαββατόβραδου.
Το επόμενο άλμπουμ, "Nighthawks at the Dinner", αποκτά κάπως πιο σκοτεινό χαρακτήρα και ταυτίζεται με αυτό που ζούσε ο Waits την εποχή εκείνη, έπινε πολύ, ζούσε σε ξενοδοχεία, ταξίδευε και έτρωγε άσχημο φαγητό. Ήμουν άρρωστος, δηλώνει. Υπάρχει ένα lifestyle που απλά υπάρχει και εσύ του συστήνεσαι και αρχίζεις να το ζεις.
Ως αντίδραση σε όλα αυτά, κυκλοφορεί το 1976 ένα άλμπουμ, που στιχουργικά και όχι μόνο σκιαγραφεί την απαισιοδοξία του, και με τραγούδια που μιλάνε για ποτό, προσπαθεί να ξεφύγει από αυτό. Δηλώνει σχετικά πως δεν υπάρχει τίποτα αστείο στο να είσαι μεθυσμένος και εκείνος κόντεψε να πιστέψει πως είναι αστείο να είναι ένας μεθυσμένος Αμερικανός ώσπου αποφάσισε να κόψει αυτά τα σκατά.
Παρά τις δυσκολίες του, σε προσωπικό επίπεδο, το "Small Change", αποτέλεσε το μέχρι τότε πιο επιτυχημένο album του με την πρώτη του είσοδο στο "Billboard’s Hot 100 Albums", αλλά και μια επιτυχημένη περιοδεία. Παράλληλα, ο κόσμος άρχισε να ενδιαφέρεται για τον Tom και αυτό τον οδήγησε στο να δώσει πολλές συνεντεύξεις και μάλιστα στα μεγαλύτερα έντυπα και τηλεοπτικά κανάλια.
Το "Foreign Affairs" (1977), τον εισήγαγε σε πιο jazz και blues ρυθμούς και το διαδέχθηκε το "Blue Valentine" (1978), το οποίο και αποτελεί το μεγαλύτερο μουσικό ταξίδι από τον Tom Waits. Ένα album με ξεχωριστά τραγούδια που κατάφερε να τον κατατάξει στους ρομαντικούς. Τραγούδι σταθμός το "Blue Valentine", όπου ο συνδυασμός της κιθάρας του Ray Crawford με την φωνή του Waits, άγγιξε όλους τους ακροατές του. Πριν τελειώσει την συνεργασία του με την πρώτη του δισκογραφική εταιρία, κυκλοφόρησε το δίσκο "Heartattack and Vine" (1980), ο οποίος περιείχε τη γνωστή μπαλάντα "Jersey Girl" αλλά και rhythm and blues.
Με την κυκλοφορία του "Swordfishtrombones" (1983), ο Waits αλλάζει εντελώς μουσική καριέρα και κάνει στροφή στο στυλ του! Αυτή τη φορά ξεφεύγει από την κιθάρα και το πιάνο, που αποτελούν συνηθισμένα μουσικά όργανα και αρχίζει να ασχολείται με άλλα όργανα που δεν συναντάς συχνά . Όλα αυτά τα συναντάμε σ' αυτό το δίσκο και ειλικρινά μας ενθουσιάζει ακόμα.
Δύο χρόνια μετά, η συλλογή του "Rain Dogs" γνωρίζει αναγνώριση και επιτυχία καθώς το "Rolling Stone" το κατατάσσει στη θέση 19 μέσα στα καλύτερα τραγούδια ολόκληρης της δεκαετίας του 80. Ο Δίσκος αργότερα θα καταλάβει την θέση νούμερο 387 στη λίστα του ίδιου περιοδικού, με τα 500 σημαντικότερα albums όλων των εποχών.
Δισκογραφικά κινήθηκε το 1987 με τον δίσκο "Franks Wild Years" ενώ επανήλθε στην μουσική 5 χρόνια μετά μέσα από το "Bone Machine". Αυτός ο δίσκος θεωρήθηκε από πολλούς ως ο καλύτερος του Waits. Συγκεκριμένα οι κριτικοί το χαρακτήρισαν ως άλμπουμ με την μεγαλύτερη επιρροή και δύναμη αν και δεν είναι εύκολο να μπεις στο νόημά του. Το "Bonne Machine", όχι άδικα, κέρδισε και το δικό του Grammy ως το καλύτερο Alternative Album.
To 1993, κυκλοφορεί το "The Black Rider", που στην ουσία είναι οι στούντιο εκτελέσεις των τραγουδιών που ο Waits είχε γράψει για το ομώνυμο musical με μόνες εξαιρέσεις τα τραγούδια "Chase the Clouds Away" και "In the Morning".
O Waits αλλάζει ξανά εταιρία και αυτή τη φορά προτιμά την δισκογραφική "Epitaph". Ο πρόεδρος της δισκογραφικής, δήλωσε πως δεν περίμενε με τίποτα την μετακίνηση του Tom και δήλωσε κατενθουσιασμένος καθώς όλοι στην εταιρία είναι μεγάλοι fans. Με την σειρά του ο διάσημος τραγουδιστής δηλώνει ότι η εν λόγω εταιρία του αρέσει καθώς είναι δημιουργημένη από μουσικούς που αγαπάνε την μουσική, έχουν καλό γούστο και, φυσικά, του προσέφεραν μια ολοκαίνουργια Cadillac. Η συνεργασία τους δείχνει να είναι ιδιαιτέρως τυχερή και δημιουργική καθώς προέκυψε το "Mule Variations", το οποίο κέρδισε 2 Grammy. Το πρώτο ως ο καλύτερος «Παραδοσιακός ( Folk )» δίσκος της χρονιάς αλλά και το βραβείο του καλύτερου Rock ερμηνευτεί για το μοναδικό "Hold On". Tο "Mule Variations" αποτελεί επίσης το πιο επιτυχημένο cd του Tom καθώς έφτασε στο Νο 30 του Billboard.
Ύστερα από 3 χρόνια, η επιστροφή του σηματοδοτήθηκε από 2 albums, το "Alice" και το "Blood Money". Τα τραγούδια που είναι μέσα σε αυτούς τους δίσκους, είναι τραγούδια που είχε γράψει ο ίδιος πριν από περίπου 10 χρόνια μαζί με τα θεατρικά του με τον Robert Wilson. Σε αυτά τα albums, υπήρξε μια ακόμη επίσκεψη στο tango αλλά και μελαγχολικοί – κυνικοί στίχοι σε τραγούδια όπως τα "Misery is the River Of The World" και "Everything Goes to hell".
Ο επόμενος δίσκος, με τίτλο "Real Gone", ήταν ο επόμενος μη – θεατρικός δίσκος μετά το "Mule Variations". Σε αυτό το δίσκο, δεν χρησιμοποιεί καθόλου πιάνο, που πιο πριν υπήρξε βασικό του όργανο και είναι περισσότερο rock παρά jazz και blues. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του δίσκου, είναι και το τελευταίο με τίτλο "Day After Tomorrow". Στο εν λόγω τραγούδι ο Waits μπαίνει στο ρόλο ενός στρατιώτη και διηγείται εμπειρίες. Αν και δεν γίνεται άμεση αναφορά στον πόλεμο του Ιράκ, πολλοί είναι εκείνοι που το χαρακτήρισαν ως ένα από τα πιο δυνατά αντιπολεμικά τραγούδια.
Στη συνέχεια, δεν έχουμε έναν κλασικό δίσκο, αλλά μια τριπλή συλλογή με τις παλιές του επιτυχίες ονόματι "Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards", επίσης υποψήφια στην κατηγορία "καλύτερος Folk δίσκος". Το "Lie To Me" αποτέλεσε και το τραγούδι – διαφήμιση για το δίσκο. Μέσα σ' αυτή τη συλλογή, δε θα βρούμε μόνο παλιά δικά του τραγούδια αλλά και διασκευές από αγαπημένους καλλιτέχνες και μελοποιήσεις ποιητών και συγγραφέων που ο Tom αγαπάει.
Τελευταίος του δίσκος το "Glitter and Doom Live", που στην ουσία είναι τα live του σε Αμερική και Ευρώπη.
Ο Tom Waits, πέρα από σπουδαίος μουσικός είναι και ένας μοναδικός ηθοποιός που έχει συμμετάσχει σε πολλές ταινίες αλλά και θεατρικά έργα. Ταινίες όπως "Paradise Alley", "The Stone Boy", "The Outsiders", "The Cotton Club", "Ironweed", "Bram Stoker’s Drakula" και "Short Cuts". Τραγούδια έχει γράψει για τα "One From Heart", "American Heart", "Dead Man Walking", "The End Of Violence", ενώ το τραγούδι του "Goin Out West" παίζει και στο "Fight Club".
Είναι από τους καλλιτέχνες εκείνους που όταν θέλεις να γράψεις κάτι για αυτόν, οι δουλείες του είναι σίγουρα περισσότερες από τα πράγματα που ξέρουμε για την προσωπική του ζωή. Ο ίδιος αυτή τη στιγμή είναι παντρεμένος και έχει και 3 παιδιά ενώ έχει καταφέρει να τα κρατήσει μακριά από την δημοσιότητα.
Μέσα από πολλά τραγούδια του, μιλάει ουσιαστικά για τα οικογενειακά καθημερινά βιώματά του ενώ τον έχουμε ακούσει να αναφέρεται και στην αγαπημένη του γυναίκα, Kathleen Brennan με την οποία μετέπειτα συνεργάζεται στη δημιουργία τραγουδιών στο "Filipino Box Spring Hog".
Ασυνήθιστα αντισυμβατικός , δείχνει να αποφεύγει την glamour πλευρά της μουσικής απαξιώνοντάς την και προτιμώντας να ζει μια πιο λυρική και γεμάτη αγάπη για την μουσική ζωή. Όποτε του ζητήθηκε στήριξε τους νέους καλλιτέχνες όπως το 2003 που έγινε κριτής σε πρόγραμμα αναζήτησης ανεξάρτητων ταλαντούχων καλλιτεχνών! Η προώθηση των τραγουδιών είναι καθαρά προσωπική του υπόθεση και δεν πραγματοποιείται παρά μόνο με περιοδείες και δικές του εμφανίσεις.
Είναι κάθετα αντίθετα με το να χρησιμοποιούνται τα τραγούδια του σε διαφημίσεις και όποτε έχει αυτό γίνει έχει κινηθεί νομικά χωρίς δεύτερη σκέψη! Μάλιστα δεν είχε διστάσει να πει για τον Michael Jackson: "Αν θέλει να δουλέψει για την pepsi, ας βάλει μια φόρμα και ας το κάνει...". Ο ίδιος έχει αρνηθεί ακόμη και σε μεγάλο συμβόλαιο με την Audi η οποία μετά χρησιμοποιώντας ένα τραγούδι κοντά στο δικό του βρήκε τον, νομικό, μπελά της.
ΠΗΓΗ: http://www.tralala.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου