Το 1941, ξεκίνησε το σχολείο. Οι συμμαθητές του τον πείραζαν συνεχώς καθώς έδειχνε ξένος σε σχέση με αυτούς. Σύμφωνα με τους καθηγητές του, ήταν καλό παιδί και μέτριος μαθητής.
Το 1945 αποκτά την πρώτη του κιθάρα.
Εν έτη 1946, ο Presley αλλάζει σχολείο, αλλά το 1948 η οικογένεια μετακομίζει στο Memphis του Tennessee, όπου και πάλι έμειναν σε φτωχικές γειτονιές. Ο νεαρός Elvis πήγαινε στις Συνάξεις του Θεού και εκεί επηρεάζεται ιδιαίτερα από τη μπλουζ μουσική αλλά και από την γκόσπελ.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του το 1953, έκανε διάφορες δουλειές όπως οδηγός φορτηγού, ενώ δούλεψε και σε συνεργείο.
Στις 18 Ιουλίου 1953, ο Presley πληρώνει 3.25 $ για να ηχογραφήσει ένα δίσκο στη "Sun Studios" με τα τραγούδια "My Happiness" και "That’s When Your Heartaches Begin". Έδωσε αυτό το δίσκο στη μητέρα του, ως δώρο για τα γενέθλια της.
Επέστρεψε στη "Sun Studios" στις 4 Ιανουαρίου 1954 και πλήρωσε 8.25 $ για να ηχογραφήσει ένα δεύτερο δίσκο με τα τραγούδια "I’ll Never Stand in Your Way" και "It Wouldn’t Be the Same Without You". Ο ιδρυτής του μικρού στούντιο ηχογραφήσεων, Sam Phillips, ο οποίος είχε ήδη ηχογραφήσει καλλιτέχνες όπως οι Howlin’ Wolf, James Cotton, B.B. King και Little Milton, έψαχνε για έναν λευκό με νέγρικο ήχο και συναίσθημα. Ο Presley εμφανίστηκε στη κατάλληλη χρονική στιγμή, οπότε στις 26 Ιουνίου 1954 αυτός και η συνεργάτης του, Marion Keister, τον καλούν στο στούντιο για ένα δοκιμαστικό.
Ο Έλβις έπαιξε με τους Scott Moore και Bill Black (μετέπειτα ,the jordanaires) αλλά αρχικά το δοκιμαστικό κρίθηκε αποτυχημένο. Κατά την διάρκεια μιας πρόβας όμως πάνω στο τραγούδι " That’s All Right", ο Phillips έκρινε το αποτέλεσμα ικανοποιητικό και στις 19 Ιουλίου 1954 το έδωσε στη κυκλοφορία. Ο δίσκος έγινε επιτυχία και η φήμη του Presley άρχισε να εξαπλώνεται, παρά τις όποιες διαμαρτυρίες υπήρξαν γύρω από τη μουσική του. Το δεύτερο σινγκλ του με τα "Good Rockin’ Tonight" και "I Don’t Care if the Sun Don’t Shine" κυκλοφόρησε στις 25 Σεπτεμβρίου 1954. Η καριέρα του αρχίζει να παίρνει εθνικές διαστάσεις, όταν στις 28 Ιανουαρίου 1956 μαζί με τους Moore, Black και D.J. Fontana έκαναν την πρώτη τους τηλεοπτική εμφάνιση στην εκπομπή "Stage Show", σε μια σειρά οκτώ παραστάσεων.
Ιστορική στιγμή για τη καριέρα και την πορεία του Elvis στάθηκε η γνωριμία του με τον Tom Parker (γνωστό και σαν “Colonel”), ο οποίος πήρε και το πλήρη έλεγχο της καριέρας του. Ο Parker μετέφερε τον Presley από την "Sun Studios" στην "RCA Records", στις 25 Νοεμβρίου 1955, εξαγοράζοντας το συμβόλαιο του με τη Sun για $35,000. Το πρώτο σινγκλ του Elvis για την RCA, "Heartbreak Hotel", πούλησε πολύ γρήγορα ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
Ο Parker ήταν ένας από τους καλύτερους στη δουλειά του και έκανε τα πάντα για να προωθήσει ακόμη περισσότερο τον Presley, κλείνοντας μια σειρά από τηλεοπτικές εμφανίσεις. Ακόμη, του έκλεισε επταετές συμβόλαιο με κινηματογραφικό στούντιο, κάτι που οδήγησε στην παραμέληση της μουσικής καριέρας του για συμμετοχή σε ταινίες. Αυτές συνήθως ήταν μιούζικαλ και σημάδεψαν τη μεταμόρφωση του Presley από ένα επαναστάτη Ρόκερ σε διασκεδαστή για όλη την οικογένεια.
Ο Presley ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα με την ταινία "Love Me Tender", ενώ κάποιες από τις καλύτερες ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε θεωρούνται τα "Jailhouse Rock" και "King Creole".
Η επιτυχία του Presley, οδήγησε τον ίδιο και τον Parker να μοιράζονται τα κέρδη ισόποσα. Με τα χρόνια, πολλά γράφτηκαν και ακούστηκαν για τον Tom Parker, τα περισσότερα από αυτά επικριτικά.
Στις 20 Δεκεμβρίου 1957, ο Presley, λαμβάνει το φύλλο πορείας του για την υποχρεωτική θητεία του στον Αμερικανικό στρατό. Στις 24 Μαρτίου του 1958 παρουσιάστηκε κανονικά στη μονάδα του στο Friedeberg της Γερμανίας. Κατά την παραμονή του στα Γερμανικά εδάφη γνώρισε την 14-χρονη Priscilla Beaulieu, την κοπέλα που αργότερα θα παντρευόταν.
Ο Presley επέστρεψε στα Αμερικανικά εδάφη στις 2 Μαρτίου 1960 και μερικές μέρες αργότερα του απονεμήθηκε τιμητικά ο βαθμός του λοχία.
Το άστρο του Presley είχε αρχίσει να τρεμοσβήνει την εποχή που ο ίδιος αφιερώνονταν εξ ολοκλήρου στη κινηματογραφική του καριέρα και η Βρετανική “επιδρομή” στις ΗΠΑ ήταν πλέον γεγονός, με τους Beatles να ηγούνται αυτής.
Έως και τα τέλη της δεκαετίας του ’60, ο Presley συμμετείχε σε μια σειρά ταινιών οι οποίες, αν και κερδοφόρες, δεν είχαν κάτι ιδιαίτερο να επιδείξουν όσον αφορά τη μουσική τους. Ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα απογοητευμένος από την πορεία που είχε πάρει η καριέρα του. Αυτό οδήγησε σε ένα μαγνητοσκοπημένο κονσέρτο που αργότερα ονομάστηκε “’68 Comeback Special”, μεταδόθηκε από το NBC στις 3 Δεκεμβρίου 1968 και αργότερα κυκλοφόρησε σε άλμπουμ από την RCA. Ο Presley είχε να δώσει ζωντανή παράσταση από το 1961 στο Pearl Harbor.
Αν και δεν είχε τον τεράστιο προϋπολογισμό των κινηματογραφικών του ταινιών, ο Presley κατάφερε να βγάλει μέσα από αυτό μια παράσταση συναισθηματικού μεγαλείου, με ερμηνείες που τον έφερναν και πάλι πίσω στις ρίζες του ροκ εν ρολ. Απέφυγε να κάνει ένα απλό Χριστουγεννιάτικο σόου, όπως αρχικά αποσκοπούσε ο Tom Parker.
Η επιστροφή του 1968 ακολουθήθηκε από ζωντανές συναυλίες το 1969, αρχικά στο Λας Βέγκας και έπειτα σε ολόκληρη την έκταση των ΗΠΑ, με αριθμό-ρεκόρ θεατών στις περισσότερες από αυτές. Παρ όλη την επιτυχία αυτών , ήταν η αρχή μιας νέας εποχής για τον Elvis, κατά την οποία απομακρύνθηκε από τα “ρεύματα” που εκείνη την εποχή είχαν παγιωθεί από τους Beatles και Rolling Stones. Πολλοί ήταν αυτοί που άσκησαν κριτική σε αυτήν την απομάκρυνση από τις ρίζες του.
Μετά από εφτά χρόνια μακρυά από τα τσαρτς, το τραγούδι του “Suspicious Minds” έφτασε στο νούμερο 1 του Αμερικανικού Billboard στις 1 Νοεμβρίου 1969.
Από το 1969 έως το 1971 θα κυριαρχήσει στις πωλήσεις δίσκων σε πολλές χώρες, με 20 συνεχόμενες επιτυχίες.
Μετά από μια δεκαετία κινηματογραφικών ταινιών, η δεκαετία του ’70 σηματοδότησε την επιστροφή του καλλιτέχνη σε μια καθαρά μουσική καριέρα. Η αρχή έγινε με το σινγκλ “Kentucky Rain” το οποίο μόνο στις ΗΠΑ πούλησε πάνω από 500.000 αντίτυπα. Ακολούθησε μια σειρά επιτυχημένων δίσκων και παραστάσεων, όπως τα “Elvis Country”, “Love Letters”, “That’s The Way It Is” κ.ά.
Το 1973, η χρονιά ξεκίνησε με δύο παραστάσεις στη Χαβάη, μια από τις οποίες μεταδόθηκε ζωντανά σε όλο το κόσμο μέσω δορυφόρου και την παρακολούθησαν πάνω από 1 δισεκατομμύριο τηλεθεατές. Κυκλοφόρησε και σε άλμπουμ με την ονομασία “Aloha from Hawaii via Satellite”.
Παρά τις επιτυχίες και ιδιαίτερα μετά το διαζύγιο του το 1973, ο Presley άρχισε να γίνεται ιδιαίτερα απόμακρος και να παίρνει συνεχώς βάρος, ενώ μάχονταν και από μια εξάρτηση στα φάρμακα με συνταγή, τα οποία είχαν μεγάλο αντίκτυπο στην εμφάνιση του αλλά και στην απόδοση του πάνω στη μουσική. Παρά τα όποια προβλήματα, συνέχισε τις συναυλίες και τα νέα άλμπουμ για τα επόμενα χρόνια.
Το 1977 βρήκε τον Presley να μάχεται με τον εαυτό του, καθώς είχε μετατραπεί σε μια καρικατούρα αυτού που ήταν πριν μερικά χρόνια. Πολλές συναυλίες δεν δόθηκαν καθόλου ενώ δεν ήταν λίγες αυτές στις οποίες το ηχητικό αποτέλεσμα ήταν κάτω του μετρίου. Αντιμέτωπος με την πολύ κακή του υγεία, έκανε την τελευταία του ζωντανή εμφάνιση στην Indianapolis, στις 26 Ιουνίου 1977.
Στις 16 Αυγούστου 1977 στο Memphis του Tennessee, ο Presley, βρέθηκε ξαπλωμένος στο πάτωμα από τη μνηστή του Ginger Alden, στο σπίτι του, την βίλα Graceland. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Baptist Memorial όπου και στις 3:30 μ.μ. ανακοινώθηκε ο θάνατος του.
Ο Presley έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 42 ετών...
ΠΗΓΗ: http://www.tralala.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου