Το προσωνύμιο Wolf του το έδωσε ο παππούς του, ο οποίος του έλεγε ότι αν η συμπεριφορά του ήταν ανάρμοστη, "ο λύκος θα ερχόταν να τον πάρει" και γι' αυτό το λόγο όταν ξεπερνούσε τα όρια μιμούνταν το ουρλιαχτό του λύκου.
Ο Wolf είχε σαν μουσικό πρότυπο, κατά τα νεανικά του χρόνια, τον τραγουδιστή της κάντρι μουσικής, Jimmie Rodgers. Αγόρασε την πρώτη του κιθάρα το 1928. Έκανε τα πρώτα του μαθήματα μουσικής το 1930 με τον κιθαρίστα των blues, Charlie Patton και πρώτο τραγούδι που έπαιξε ήταν το "Pony Blues".Τρία χρόνια αργότερα, έμαθε να παίζει φυσαρμόνικα με τον Sonny Boy Williamson II, ενώ κατά τα επόμενα χρόνια έπαιξε ζωντανά με έναν από τους σπουδαιότερους μουσικούς της blues, τον Robert Johnson, όπως και τους Willie Brown, Son House, Willie Johnson και Robert Jr. Lockwood.
Το 1948, έχοντας μετακομίσει στο West Memphis του Arkansas, έφτιαξε το πρώτο του συγκρότημα με τούς Willie Johnson και Matt "Guitar" Murphy στην κιθάρα και τον Junior Parker στη φυσαρμόνικα και ταυτόχρονα έκανε ραδιοφωνική εκπομπή στον τοπικό σταθμό "KWEM".
Το 1951, ο ιδιοκτήτης των "Sun Studios", Sam Phillips, έδειξε ενδιαφέρον για τον Wolf και στις 14 Μαΐου ηχογράφησε τα δύο πρώτα του κομμάτια, "Moanin' At Midnight" και "How Many More Years". Τα δύο τραγούδια αποτέλεσαν το πρώτο του σινγκλ, το οποίο κυκλοφόρησε μέσω της "Chess Records" από το Chicago, σκαρφαλώνοντας στο Top10 του R&B chart του Billboard.
Τρία χρόνια αργότερα, η επιτυχία των πρώτων σινγκλ του οδήγησε τον Howlin' Wolf να μετακομίσει στο Chicago όπου ξεκίνησε η διάσημη αντιπαλότητα του με τον Muddy Waters, με κυριότερη αφορμή γι' αυτήν, την υποψία του Wolf ότι ο Willie Dixon, ο οποίος έγραφε τραγούδια και για τους δύο τραγουδιστές, έδινε τα καλύτερα του κομμάτια στον Waters.
Εκείνο το διάστημα ξεκίνησε τη συνεργασία του με τον κιθαρίστα Hubert Sumlin, η οποία διήρκεσε μέχρι το θάνατο του. Ταυτόχρονα, έκανε μαθήματα ανάγνωσης και γραφής. Το πρώτο άλμπουμ του κυκλοφόρησε το 1959 με τίτλο "Moanin' In The Moonlight", που ουσιαστικά ήταν συλλογή διαφόρων σινγκλ που είχε κυκλοφορήσει ο Wolf τα προηγούμενα χρόνια.
Ακολούθησε το "Howlin' Wolf" (ή "The Rocking Chair album") στις αρχές του 1962 με ηχογραφήσεις του 1960 και του 1961. Τον Μάιο του 1964, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Rockin' the Blues – Live In Germany".
Στις 26 Μαΐου 1965, εμφανίστηκε στην εκπομπή "Shindig!" μετά από πρόσκληση των Rolling Stones, οι οποίοι είχαν επανειλημμένα παίξει τα "Little Red Rooster", "The Last Time" και "Play With Fire" και ένα χρόνο αργότερα η "Chess" κυκλοφόρησε τη συλλογή "The Real Folk Blues", πριν την κοινή ηχογράφηση του Wolf με τον Muddy Waters και τον Bo Diddley για το "The Super Super Blues Band".
Στις αρχές του 1967, το όνομα του Howlin' Wolf έλαβε ακόμη περισσότερη δημοτικότητα όταν οι Doors διασκέυασαν το "Back Door Man" για τον πρώτο τους δίσκο, γεγονός που έδειξε την μεγάλη επιρροή του καλλιτέχνη στα συγκροτήματα της κλασικής ροκ μουσικής.
Το 1969 έπαθε για πρώτη φορά καρδιακή προσβολή ενώ ταξίδευε προς το Chicago, για μία συναυλία στο τοπικό πανεπιστήμιο, πέφτοντας πάνω στο ταμπλό του αυτοκινήτου του. Τη ζωή του έσωσε ο Hubert Sumlin, ο οποίος οδηγούσε το αυτοκίνητο εκείνη την ώρα, και αφού σταμάτησε πήρε ένα σανίδι και τον χτύπησε στην πλάτη βοηθώντας την καρδιά του να επανέλθει.
Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το πιο αμφιλεγόμενο του άλμπουμ με τίτλο "The Howlin' Wolf Album", μία μίξη των blues με το ψυχεδελικό rock, σε επανεκτελέσεις παλιότερων τραγουδιών του. Σκοπός της "Chess" ήταν να αναβαθμίσει τον ήχο κλασικών blues καλλιτεχνών, εκμοντερνίζοντας τον με ψυχεδελικά στοιχεία, κάτι που είχε κάνει με το "Electric Mud" του Muddy Waters. Ο Wolf έδειξε την απέχθεια του για το δίσκο, κάτι που προσπάθησε να εκμεταλλευτεί η εταιρεία δηλώνοντας το στο εξώφυλλο.
Το 1971, κυκλοφόρησε το "The London Howlin' Wolf Sessions", το οποίο είχε ηχογραφηθεί στις 2 και 7 Μαΐου 1970 στο Λονδίνο, με τη συμμετοχή των Eric Clapton,Steve Winwood, Ian Stewart, Bill Wyman, Charlie Watts και άλλων. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε τον δίσκο "Message To The Young" και τη συλλογή "Going Back Home".
Το 1972, έλαβε τιμητικό διδακτορικό των Τεχνών από το Columbia College του Chicago, ενώ λίγους μήνες αργότερα κυκλοφόρησε τον τελευταίο του στούντιο δίσκο με τίτλο "The Back Door Wolf".
Το 1974, η "Chess" κυκλοφόρησε τη συλλογή "London Revisited", με ηχογραφήσεις του Howlin' Wolf και του Muddy Waters οι οποίες παρέμειναν εκτός των αρχικών κυκλοφοριών και την επόμενη χρονιά ο Wolf κέρδισε το βραβείο του "Montreux Festival" για το "The Back Door Wolf".
Το Νοέμβριο του 1975, πραγματοποίησε την τελευταία του ζωντανή εμφάνιση, μαζί με τον B. B. King, τον Albert King, τον Luther Allison, κ.α. στο "Chicago Amphitheater", ενώ η υγεία του έδειχνε έντονα σημάδια παρακμής.
Στις 10 Ιανουαρίου του 1976 πέθανε στο "Hines VA Hospital" του Hines,στο Illinois
ΠΗΓΗ: https://en.wikipedia.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου