Ο πατέρας του, William, ήταν διευθυντής του London College of Music και η μητέρα του, Joan Hermione δασκάλα πιάνου, ενώ ο μικρότερος αδελφός του, Τζούλιαν, είναι τσελίστας, αιτιολογώντας το γεγονός ότι η ζωή του ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την μουσική. Από μικρή ηλικία, η φυσική του κλίση στη μουσική υπήρξε φανερή. Ο νεαρός Lloyd έπαιζε πιάνο, βιολί και γαλλικό κόρνο από μικρός, ενώ αποσπάσματα από την πρώτη του μουσική σύνθεση, The Toy Theatre, δημοσιεύτηκαν σε ένα βρετανικό μουσικό περιοδικό.
Σαν παιδί, ο Lloyd Webber ονειρευόταν να γίνει επικεφαλής επιθεωρητής των Βρετανικών αρχαίων μνημείων. Κέρδισε μια υποτροφία για το Westminster και το 1965 μπήκε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης για να σπουδάσει ιστορία. Στη δεκαετία του 1980, μετά από μια μακρά και επιτυχημένη καριέρα στη μουσική, άσκησε την αγάπη του για την ιστορία μέσα από το Sydmonton Court.
Άλλες παιδικές δραστηριότητες που απολάμβανε ο συνθέτης αποτυπώνονται σε αρκετά έργα του και στην προσέγγισή του στο στήσιμο τους. Η ικανότητά του να οραματίζεται πλήρως το πως θα δημιουργούσε μια παραγωγή ακόμη και τα πιο εντυπωσιακά της κομμάτια, οφείλεται, τουλάχιστον εν μέρει, από την εμπειρία του ως παιδί να φτιάχνει περίτεχνα το σιδηρόδρομο του παιδικού του τραίνου. Πάνω σε αυτή του την εμπειρία λέγεται ότι στήριξε και την παραγωγή του έργου του Starlight Express το 1984.
Η πανεπιστημιακή εκπαίδευση του Lloyd Webber τελείωσε μετά από μία μόνο θητεία στην Οξφόρδη. Έφυγε για να ξεκινήσει τις εργασίες του πάνω σε μια παραγωγή που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, το The Likes of Us, που ήταν βασισμένο στη ζωή του βρετανού Δρ Bernardo, γνωστού φιλάνθρωπου, που συγκέντρωνε χρήματα για φιλανθρωπίες. Η σταδιοδρομία του υπήρξε, ωστόσο, στενά συνδεδεμένη με εκείνη του στιχουργό Tim Rice, με τον οποίο ξεκίνησαν να συνεργάζονται σε εκείνο το πρώτο του έργο.
Η επόμενη προσπάθεια του δίδυμου Webber και Rice ήταν το έργο Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat το 1968, που επεκτάθηκε το 1972, καθώς αρχικά ήταν ένα μουσικό κομμάτι, και έπειτα, δημιουργήθηκε το έργο με τις δύο πράξεις. Το μιούζικαλ αυτό έγινε σήμα κατατεθέν του Webber καθώς υπήρξε μια σημαντική δουλειά που περιείχε και κάλυπτε πολλά μουσικά στοιχεία, που κυμαίνονταν από τη γαλλική μουσική των café έως το Calupso (ένα μουσικό στυλ που κατάγεται από τις Δυτικές Ινδίες), την country, την τζαζ, και την ροκ.
Στο έργο Jesus Christ Superstar το 1971, η ποπ μουσική παρουσιάστηκε σε κλασική οπερατική μορφή. Στην αρχή το έργο ήταν ένας δίσκος διαδήλωση για την Decca Records, και μετά έγινε παράδοση για τον Webber και τον Rice να ηχογραφούν πρώτα τα έργα τους. Το έργο έβγαλε ένα τραγούδι που άφησε εποχή, το “I Don’t Know How To Love Him”, ενώ ο Tom O΄Horgan, ο οποίος είχε αναδειχτεί με την σκηνοθεσία του έργου Hair, ανέλαβε τη σκηνοθεσία του έργου το 1971 στο Broadway.
Όταν ο Ράις ενοχλημένος απέρριψε την πρόταση του Webber για μια μουσική που θα βασιζόταν στη δουλειά του συγγραφέα P.G. Wodehouse (1881-1975), ο Lloyd Webber συνεργάστηκε με τον Βρετανό θεατρικό συγγραφέα Alan Ayckbourn στο μη επιτυχημένο Jeeves το 1974. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, όμως, ο Webber συνέθεσε τη μουσική για τις ταινίες Gumshoe το 1971 και The Odessa File το 1973.
Το δίδυμο των Lloyd Webber και Tim Rice ενώθηκε και πάλι για την δημιουργία της Εβίτα το 1976, την ιστορία της ηθοποιού Εβίτα Περόν που παντρεύτηκε τον Αργεντινό δικτάτορα Χουάν Περόν (1895-1975). Ο βετεράνος παραγωγός του Broadway Harold Prince προσελήφθη τότε για να σκηνοθετήσει το 1978 και το 1979 την παραγωγή και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Η Εβίτα αντιμετώπισε τις επικρίσεις που δέχονταν όλες οι συνθέσεις του Lloyd Webber. Κατηγορήθηκε για «δανεισμό» τραγουδιών και το έργο του χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως «παράγωγο», «συνθετικό» και «μίμηση», ή απομίμηση άλλων.
Η επόμενη παραγωγή του Webber, Song and Dance το 1982, ήταν το αποτέλεσμα του συνδυασμού δύο προηγούμενων έργων του: Variations το 1978 και Tell Me on a Sunday το 1979. Το έργο του Variations είναι ένα σύνολο παραλλαγών για τσέλο γραμμένο για τον αδελφό του, Julian, και το Tell Me on a Sunday είναι η ιστορία ενός εργαζόμενου κοριτσιού από την Αγγλία που μεταβαίνει στη Νέα Υόρκη και εμπλέκεται σε μια σειρά σχέσεων.
Το Cats το 1981 σημείωσε την προσωπική και επαγγελματική επιτυχία του συνθέτη. Βασισμένο στο παιδικό βιβλίο του T. S. Eliot, Old Possum’s Book of Practical Cats, η παραγωγή ανέβηκε από τον σκηνοθέτη Trevor Nunn και το μαγευτικό σκηνικό δημιουργήθηκε από τον John Napier. Ο Rice κλήθηκε επιπροσθέτως, να παράσχει τη βοήθεια του στους στίχους για το διάσημο σήμερα τραγούδι του μιούζικαλ «Memory», αλλά τα λόγια του δεν προτιμήθηκαν σε σχέση με εκείνα του Nunn.
Ο Lloyd Webber βρέθηκε εκείνη την περίοδο να εμπλέκεται στην αρχή επαγγελματικά και στη συνέχεια, ρομαντικά, με την ερμηνεύτρια Sarah Brightman. Εκείνη ήταν ανάμεσα στο καστ του Cats, και το 1983 ο Webber εγκατέλειψε την πρώτη του σύζυγο, Sarah Hugill. Αργότερα παντρεύτηκαν και η Brightman ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Christine Daae, στο έργο του The Fantom of the Opera.
Με το Cats να σημειώνει τεράστια επιτυχία, ο Webber κατάφερε να καθιερωθεί τόσο στο Λονδίνο όσο και στο Broadway. Όπως ήταν φυσικό, η επόμενη παραγωγή του, το Starlight Express ακολούθησε την επιτυχία του Cats. Ο Webber συναντήθηκε και με τον μοναδικό Prince για τη ρομαντική παραγωγή του Phantom of the Opera το 1986, ενώ το 1989 ο Webber έγραψε το έργο του Aspects of Love.
Στη δεκαετία του 1980 ο Lloyd Webber έστρεψε την προσοχή του στην δημιουργία της εταιρείας παραγωγής του, Really Useful Theatre Group, Inc. Τον Απρίλιο του 1990 ανακοίνωσε την πρόθεσή του να σταματήσει την συγγραφή μιούζικαλ και να στραφεί στον κινηματογράφου, κάνοντας, μάλιστα ακόμη και ταινία το Cats με τη βοήθεια του Στίβεν Σπίλμπεργκ.
Τον Ιούλιο του 1990 ο Webber ανακοίνωσε το επικείμενο διαζύγιό του από την Sarah Brightman ενώ εκείνη τελείωνε την καλοκαιρινή περιοδεία των συναυλιών της, The Music of Andrew Lloyd Webber. Ωστόσο, οι δυο τους σχεδίαζαν να συνεχίσουν να εργάζονται μαζί μετά το διαζύγιό τους, παρά τον γάμο του Lloyd Webber στο Λονδίνο με την Madeleine Gurdon που έγινε λίγο αργότερα.
Η επόμενη παραγωγή του ήταν το μιούζικαλ Sunset Boulevard, στο Λονδίνο, το 1993, και το 1994 στο Λος Άντζελες και στο Μπρόντγουεϊ, ενώ εκτός από το μιούζικαλ του The Likes of Us σε στίχους του Rice, άλλα θεατρικά του έργα που τελικά δεν παίχτηκαν ποτέ περιλαμβάνουν το Come Back Richard, το Your Country Needs You πάλι με στίχους του Rice, και το Cricket.
Σταθμός στην καριέρα του ήταν η εξαγορά το 2000 της Stoll Moss, μίας από τις κορυφαίες εταιρείες θεάτρου της Βρετανίας, για περίπου 85 εκατ. λίρες($139,400,000), η οποία τον κατέστησε έναν από τους μεγαλύτερους ιδιοκτήτες θεάτρων του Λονδίνου, ενώ το 2004 έκανε ταινία το πολύ επιτυχημένο μιούζικαλ, Το Φάντασμα της Όπερας.
Στις 11 Φεβρουαρίου 2007, ο Lloyd Webber συμμετείχε ως guest κριτής στο τηλεοπτικό reality t show Grease: You’re the One that I Want!, όπου όλοι οι διαγωνιζόμενοι τραγούδησαν το “The Phantom of the Opera”. Τον Απρίλη του 2008, ξανα-ανέλαβε τον ρόλο του κριτή, αυτή τη φορά στο μουσικό talent show του BBC , «I’d Do Anything».
Ένα χρόνο αργότερα, το 2009 αποδέχθηκε την πρόκληση να μανατζάρει την συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου, στο διαγωνισμό της Eurovision, που θα διεξαγόταν στη Μόσχα Στις αρχές της χρονιάς, μια σειρά, με το όνομα Eurovision: Your Country Needs You, άρχισε να μεταδίδεται με σκοπό την εύρεση ενός performer για ένα τραγούδι που θα συνέθετε για τον διαγωνισμό, ο Andrew Lioyd Webber. Η Jade Ewen κέρδισε και έτσι θα εκπροσωπούσε την Βρετανία, με το It’s My Time, των Lloyd Webber και Diane Warren. Στον διαγωνισμό, ο Lloyd Webber την συνόδευσε στο πιάνο και η Βρετανία κατέκτησε την 5η θέση. Την 1η θέση κέρδισε ο Νορβηγός Alexander Rybak με το “Fairytale”.
Στις 26 Φεβρουαρίου 2010, εμφανίστηκε στο Friday Night με τον Jonathan Ross του BBC, για την προώθηση του νέου του μιούζικαλ, Love Never Dies. Προηγουμένως, έκανε διαγωνισμό ψάχνοντας έναν νέο performer του μουσικού θεάτρου, μέσα από τη σειρά του BBC, Over the Rainbow. Νικήτρια ήταν η Danielle Hope, στο ρόλο της Dorothy στο έργο The Wizard of Oz. Ο ίδιος, καθώς και ο συνθέτης και στιχουργός Tim Rice έγραψαν μια σειρά από καινούρια τραγούδια για την παραγωγή, για να συμπληρώσουν αυτά από την ταινία.
Την 1η Μαρτίου 2011, το The Wizard of Oz έκανε πρεμιέρα στο The Palladium Theatre, με πρωταγωνίστρια την Danielle Hope ως Dorothy και τον Michael Crawford ως τον Μάγο.
Σήμερα, ο Andrew Lloyd Webber, αν και πολλές φορές έχει κατηγορηθεί για λογοκλοπή, θεωρείται κορυφαίος στο είδος και ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες μιούζικαλ που όλοι οι επαγγελματίες του είδους θα επιθυμούσαν να συνεργαστούν.
ΠΗΓΗ: http://www.tralala.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου